مردم زحمتکش این استان افتخار آن را دارند که در طول هشت سال جنگ تحمیلی با وجود خسارات زیادی که متحمل شدند، باز هم با استقامت خود دشمن بعثی و در روزگاری لشکر منافقین را به زانو درآوردند. مردم شهرهای دهلران و مهران در کنار مردم ایلام شب‌و‌روز زیر حملات هوایی و زمینی دشمن قرار داشتند و بخش‌هایی از این استان هم مدتی در اشغال دشمن بود. در بیان استقامت مردم ایلام همین بس که بیش از 300بمباران هوایی را در طول دفاع‌مقدس تجربه کردند.
حادثه بمباران زمین فوتبال شهرستان چوار و به خاک و خون کشیده شدن بازیکنان و تماشاگران، هیچ‌گاه از ذهن مردم ایران محو نخواهد شد. به‌رغم گذشت سال‌ها از پایان جنگ، مردم این استان هنوز عوارض آن را متحمل می‌شوند، هنوز هم چوپانان و گله‌هایشان هنگام چرا روی مین‌های باقیمانده از دوران تجاوز بعثی‌ها می‌روند. از سوی دیگر مردم این استان روزهای زیادی از سال را به‌دلیل وزش ریزگرد، تنها تا 50متر دید دارند و بالاجبار در خانه‌های خود حبس می‌شوند. در کنار آن محرومیت هنوز هم چهره بارز ایلام است.
بیکاری، شغل بیشتر جوانان ایلامی است. هرچند عدم‌اشتغال درد مشترک جوانان کشور است اما بیکاری در ایلام بیداد می‌کند. همین امر باعث رواج اعتیاد در جوانان شده و متأسفانه بخشی از نیروی کار این استان که می‌تواند در چرخه سازندگی نقش بسزایی داشته باشد، گرفتار افیون شده است. این روزها قرار است به بهانه سالگرد آزادسازی مهران، هفته پایداری ایلام در مرکز کشور برگزار شود. سال گذشته یکی از نمایندگان استان در مجلس از مسئولان خواست هزینه استخدام مربی خارجی برای تیم ملی فوتبال را به‌عنوان قدردانی از شهدای ورزشگاه فوتبال چوار خرج محرومیت‌زدایی از ایلام کنند. بد نیست هزینه‌هایی از قبیل همین هفته پایداری ایلام هم خرج همان مردمی شود که پایداری را برای ما تعریف کردند.
